Osteopathie

Osteopathie gaat ervan uit dat alle structuren in ons lichaam geen enkele bewegingsbeperking mogen kennen. De mogelijkheid om te bewegen is een soort parameter voor onze gezondheid. Hoe beter de kwaliteit van de beweging, hoe minder klachten er ontstaan.

ANATOMY IS A LIVING WHOLENESS OF FUNCTION AND SHOULD BE SEEN AS A MYSTERY OF FORM, NOT STATIC ACADEMIC STRUCTURE

~ James S. Jealous DO

In de osteopathie zijn er vijf basisprincipes:

  • Het lichaam is een biologische eenheid.
  • De bloedvaten zijn uiterst belangrijk, ‘De regel van de arterie is de opperste regel.’
  • Structuur bepaalt de functie en de functie bepaalt ook de structuur.
  • Het lichaam heeft een zelfgenezend vermogen.
  • Leven is bewegen.


Osteopathie richt zich op drie bewegingssystemen.

Skelet en spieren.

Osteopathie heeft met manuele technieken invloed op de beweeglijkheid van de botten, de spieren en de gewrichten. Deze vormen via de spierketens, de gewrichtsbanden, het bindweefsel en de wervelkolom een samenhangend geheel. Een letsel of een bewegingsverlies in één specifieke spier of een bot of een gewricht kan dus ook invloed hebben op andere zones in het lichaam. Zacht fasciale, mobiliserende en manipulerende technieken ondersteunen de beweeglijkheid, soepelheid en doorstroming van deze structuren. Daarnaast huisvest de wervelkolom ook het centraal zenuwstelsel en heeft dit dus invloed op ons sensorieel (gevoel) en motorisch (willekeurige beweging) systeem. Osteopathie onderhoudt een goede beweeglijkheid en stabiliteit van de wervelkolom.

Organen.

Osteopathie heeft met manuele viscerale technieken invloed op de beweeglijkheid van de organen. Alle organen bewegen mee met het ritme van het hart en het middenrif en hebben ook een intrinsieke beweeglijkheid. Bewegingsverlies of positieverandering (verzakkingen, kantelingen,..) van een orgaan kan op termijn leiden tot het minder goed functioneren van het orgaan zelf, maar kan ook invloed hebben op andere organen, biochemische processen zoals de stofwisseling en zelfs pijnlijke spieren en gewrichten als gevolg hebben.  De levensstijl van de cliënt/patiënt is hierbij ook van belang, net als het goed en vrij kunnen ademen en een gebalanceerde werking van het autonoom zenuwstelsel.

Schedel.

De schedel is als het ware een puzzel waarvan de verschillende delen langs elkaar schuiven en een bewegend geheel vormen. De hersenvliezen die daarmee in relatie staan, lopen in het ruggenmergkanaal over en hebben via het bindweefselsysteem een verbinding met het heiligbeen en het staartbeentje. Het geheel van de doorstroming van het hersenvocht, de bloedvaten, het hartritme en de elasticiteit in de botten draagt ritmische bewegingen in zich. Het vrij en gebalanceerd kunnen bewegen en doorstromen van deze structuren is van belang voor de algemene vitaliteit van het lichaam, het hormonaal systeem, de kaakgewrichten, de drainage van het veneus- en lymfesysteem vanuit het hoofd, de spierketens en het bioritme. Osteopathie ondersteunt dit door middel van zacht cranio-sacrale technieken.

Een osteopaat beperkt zich niet tot de plaats van de klacht, maar bekijkt het lichaam holistich als een eenheid.

Via louter manuele technieken op de wervelkolom, gewrichten, spieren, fasciën of bindweefsel, organen en schedel herstelt de osteopaat de beweeglijkheid en dus ook de circulatie en de lichaamshouding en de mogelijkheid om zo optimaal mogelijk te functioneren.

Natuurlijk zijn nog meerdere factoren van belang om tot optimale gezondheid te komen of die te behouden  zoals omgevingsfactoren, intergenerationele en culturele traumaverwerking, emotionele- , mentale – en energetische beweging, stress, voeding en levensstijl enz.

Osteopathiepunt houdt daar rekening mee.

Back to top